Hi,
Last week berlaku satu insiden paling mencemaskn dlm hidup ibu ayah atok nenek dan mak su. Scarry..mmg scarry.
Awra hilang masa kitorg pergi kedai jual helikopter mainan dekat shopping centre di town. Pfewww.
Masa dlm kedai tu, ibu n bibi tk follow masuk. Ibu layan awra jalan2 dekat kedai2 sebelah. Awra biasalah, kalau dpt lepas mmg merayau je keje die.
Nk dijadikan cerita, ibu pergi jenguk jap ape yg atok awra lmbt sgt nk pilih helikopter untuk beli kat pak cik opik. Masa ni awra follow ibu dri belakang. Dan bila masok kedai tu pon, awra ikot masuk skali.
So bila nmpk atok, ibu tny knp lambat sgt dan tengok helikopter yg atok cadang nk beli. Dlm pada dok ckp2 pasal harga helikopter tu, ibu teringat awra. Ibu pon tny ayah, "mana awra?"
Ayah kate ada dlm kedai ni. Ibu tk yakin kt jawapn ayh. Ibu terus melilau crik awra dekt area kitorg berdiri n yes,tepat jangkaan ibu, awra takde. Gulp!
Atok n nenek teros stat cemas jugak. Ayah and atok tolong rayau satu kedai tu untuk cari awra and lepas puas pusing satu kedai... still...awra tak de! Padahal sebelum tu atok dengan yakin kata, "awra ada dlm kedai ni, ayah nmpk awra lalu sebelah ayh tadi". Dan untuk tunjukkn betapa atok yakin awra ada dlm kedai lg, atok siap suruh mak su cantik kepung bahagian entrance kot2 awra lalu keluar ikot situ nanti.
Ibu pusing lagi seluruh kedai tu untuk sedapkan hati yg awra ada. Bawah rak, dlm stor, setiap celah penjuru ibu pergi. Ibu tny pekerja2 dia, ibu jerit2 panggil nama awra, ibu pusing kedai tu berkali2 dan..... Awra tetap takde!
Ibu dah mula cemas dan panick sgt2. Jantung mcm nk tercabut. Perot dah stat sakit *ibu klu nervous mlampau mmg sakit perot* and yg pasti, air mata tu dah nk menitik dah masa ni. Ya Allah..sedihnye hati, Tuhan je tau. Terbayang2 perkara buruk yg mungkin happen kt awra and to be frank, lepas 2 / 3 minit cari awra tk jumpe2, ibu dh give up n rasa dah tkkn jumpa awra lg. Soo sad. ;(
Masa ni, ingtan ibu teros terflash back saat2 lahirkn awra dan serious masa ni ibu dah shaking habis bile mind set kate awra dah hilang n takkan jmpe lg. Ibu terbyangkn awra dibawak lari sumone yg entah apa akn die buat kat awra nanti, yg tak kn susukan awra bila awra haus, yg takkan suapkan awra bila awra lapar, yg takkan tenangkan awra bila awra nangis, yang takkan pujuk awra bila awra merajuk, yang takkan dodoikan awra bila awra ngantuk, dan yg takkan melindungi dan menyayangi awra sebagaimana yg ibu ayah berikan pada awra selama ni. *nangis*
Tp Allah maha kuasa. Saat2 ibu rasa hampir putus asa, ibu terdengar nenek jerit n kate "tu awra, kat hujung sana" sambil nenek teros berlari dptkn awra yg masa tu dah didukung oleh seorang perempuan.
Alhamdulillah. Lega tk terkata bila dari jauh ibu nmpk kelibat awra. Syukur sgt2. Ibu berlari daptkn awra n pelok awra kuat2, ibu tknk lg lepaskn awra lepas ni.
Nenek kate, awra dah pergi merayau jauh ke hujung sana and bila perempuan tu nmpk awra mcm lost sorg2, die dukung awra. Kebetulan nenek nmpk, nenek tros berlari dptkn awra.
Huh. Hurm...
Pengajaran yg cukup berharga dlm hidup. No more careless after this. InsyaAllah.
*atok awra yg tgh sakit kaki sebb gout and jalan terdengkot2 pon teros boleh berlari laju masa saat2 cemas cri awra. Lupe sakit pasal risau kt cucu pny pasal. Hee*
Last week berlaku satu insiden paling mencemaskn dlm hidup ibu ayah atok nenek dan mak su. Scarry..mmg scarry.
Awra hilang masa kitorg pergi kedai jual helikopter mainan dekat shopping centre di town. Pfewww.
Masa dlm kedai tu, ibu n bibi tk follow masuk. Ibu layan awra jalan2 dekat kedai2 sebelah. Awra biasalah, kalau dpt lepas mmg merayau je keje die.
Nk dijadikan cerita, ibu pergi jenguk jap ape yg atok awra lmbt sgt nk pilih helikopter untuk beli kat pak cik opik. Masa ni awra follow ibu dri belakang. Dan bila masok kedai tu pon, awra ikot masuk skali.
So bila nmpk atok, ibu tny knp lambat sgt dan tengok helikopter yg atok cadang nk beli. Dlm pada dok ckp2 pasal harga helikopter tu, ibu teringat awra. Ibu pon tny ayah, "mana awra?"
Ayah kate ada dlm kedai ni. Ibu tk yakin kt jawapn ayh. Ibu terus melilau crik awra dekt area kitorg berdiri n yes,tepat jangkaan ibu, awra takde. Gulp!
Atok n nenek teros stat cemas jugak. Ayah and atok tolong rayau satu kedai tu untuk cari awra and lepas puas pusing satu kedai... still...awra tak de! Padahal sebelum tu atok dengan yakin kata, "awra ada dlm kedai ni, ayah nmpk awra lalu sebelah ayh tadi". Dan untuk tunjukkn betapa atok yakin awra ada dlm kedai lg, atok siap suruh mak su cantik kepung bahagian entrance kot2 awra lalu keluar ikot situ nanti.
Ibu pusing lagi seluruh kedai tu untuk sedapkan hati yg awra ada. Bawah rak, dlm stor, setiap celah penjuru ibu pergi. Ibu tny pekerja2 dia, ibu jerit2 panggil nama awra, ibu pusing kedai tu berkali2 dan..... Awra tetap takde!
Ibu dah mula cemas dan panick sgt2. Jantung mcm nk tercabut. Perot dah stat sakit *ibu klu nervous mlampau mmg sakit perot* and yg pasti, air mata tu dah nk menitik dah masa ni. Ya Allah..sedihnye hati, Tuhan je tau. Terbayang2 perkara buruk yg mungkin happen kt awra and to be frank, lepas 2 / 3 minit cari awra tk jumpe2, ibu dh give up n rasa dah tkkn jumpa awra lg. Soo sad. ;(
Masa ni, ingtan ibu teros terflash back saat2 lahirkn awra dan serious masa ni ibu dah shaking habis bile mind set kate awra dah hilang n takkan jmpe lg. Ibu terbyangkn awra dibawak lari sumone yg entah apa akn die buat kat awra nanti, yg tak kn susukan awra bila awra haus, yg takkan suapkan awra bila awra lapar, yg takkan tenangkan awra bila awra nangis, yang takkan pujuk awra bila awra merajuk, yang takkan dodoikan awra bila awra ngantuk, dan yg takkan melindungi dan menyayangi awra sebagaimana yg ibu ayah berikan pada awra selama ni. *nangis*
Tp Allah maha kuasa. Saat2 ibu rasa hampir putus asa, ibu terdengar nenek jerit n kate "tu awra, kat hujung sana" sambil nenek teros berlari dptkn awra yg masa tu dah didukung oleh seorang perempuan.
Alhamdulillah. Lega tk terkata bila dari jauh ibu nmpk kelibat awra. Syukur sgt2. Ibu berlari daptkn awra n pelok awra kuat2, ibu tknk lg lepaskn awra lepas ni.
Nenek kate, awra dah pergi merayau jauh ke hujung sana and bila perempuan tu nmpk awra mcm lost sorg2, die dukung awra. Kebetulan nenek nmpk, nenek tros berlari dptkn awra.
Huh. Hurm...
Pengajaran yg cukup berharga dlm hidup. No more careless after this. InsyaAllah.
 |
| Sebelum kejadian. |
 |
| Lebih kurang kt sini la tmpt kjadian tu. Kedai tu ade kat hujung depan lg, and awra merayau sampai kat org bju hijau tu. |
*atok awra yg tgh sakit kaki sebb gout and jalan terdengkot2 pon teros boleh berlari laju masa saat2 cemas cri awra. Lupe sakit pasal risau kt cucu pny pasal. Hee*
No comments:
Post a Comment